We zijn weer ruim een half jaar verder en wordt het weer tijd om wat te schrijven over onze grote vriend Thijs…
Over een paar maanden wordt ie alweer 4 jaar… wat gaat de tijd toch snel.  Dit betekent dat hij na de zomervakantie naar de kleuterschool gaat. Hij is al wezen kijken en vond het wel wat. Gelukkig gaan er ook een paar vriendjes van de opvang mee dus is hij niet ‘alleen’.
Verder gaat het goed met Thijs. Inmiddels is hij 1.06 m lang en weegt hij tegen de 20 kg. Hij heeft praatjes voor tien en zit duidelijk onze grenzen wel eens op te zoeken. Hij kan je dan echt aankijken met zo’n blik van ‘wie gaat ervoor zorgen dat ik het ga doen?’  Vanochtend wilde hij bijv. niet naar de wc toen hij uit bed kwam en na een aantal keer vragen telde Thomas tot 5 en hij haalde inderdaad de 5. Net of dat ie gewoon wil kijken wat er gebeurt als hij inderdaad niet luistert. Aan de ene kant vervelend, want je vind het niet leuk en gezellig om boos te worden, maar aan de andere kant vind ik het ook wel mooi om te zien hoe hij al meer zelfstandig aan het worden is en zich ontwikkelt. Maar goed, na de 5e tel was het dus een tik tegen z’n billen en werd hij op de wc gezet.  Hij kan bij ons best ver gaan, maar uiteindelijk gebeurt er toch gewoon wat wij willen natuurlijk. We staan open voor discussie want ik ben van mening dat hij daar ook van leert en van groeit, maar goed is goed. 
Elke dag als Thomas thuis komt van z’n werk dan is het binnen 10 minuten dat er wordt gevraagd of dat er wordt gevochten. En dan liggen ze dus met z’n 2-en op de grond te stoeien en gek te doen. Dat is wel mooi om te zien.  
Tegenwoordig als we het ergens niet mee eens zijn en/of we zijn boos, dan gaan we gillen… gelukkig is dat vaak maar 1 keertje en dan is ie het kwijt, maar dat is wel grappig om te zien. Hij kan slecht tegen z’n verlies en dat laat ie ook wel merken.
Ik kan hem nu ook gewoon ‘veilig’ even alleen laten als ik bijv. na het sporten ga douchen ofzo. Dat is ook wel fijn. Aan de ene kant wil hij al zo groot en wijs zijn en aan de andere kant als het hem uitkomt dan is hij ineens niet zo groot en kan hij het niet. Hij heeft ook weinig geduld en als het niet gelijk lukt dan wordt ie al gelijk gefrustreerd en staat ie bijna met tranen in z’n ogen. We proberen natuurlijk wel te stimuleren dat ie het eerst zelf moet proberen en met wat praten, uitleggen en geduld lukt het dan uiteindelijk wel.
Een grote mond ontbreekt er ook niet aan. Als wij willen dat hij iets doet of als wij niet doen wat hij graag wil, dan krijg je het ook wel te horen. Met andere woorden… het wordt al echt een eigenzinnig ventje.  Maar al met al hebben we nog steeds geen overdreven last van hem. Hij eet redelijk goed. Zijn avondeten gaat de laatste maanden niet echt goed. Ik denk dat hij meer een broodeter is.  Hij slaapt goed en hebben gelukkig nog steeds geen last om hem naar bed te brengen. Samen douchen met papa, een verhaaltje lezen in bed en onder de wol en we horen ‘m niet meer…. ideaal !
Jammer genoeg mankeert er denk ik aan z’n oren wel wat, want hij luistert de laatste tijd niet zo goed. Net of het niet zo goed binnen komt zeg maar. Dan moeten we het eerst een paar keer vragen of zeggen en dan kijkt hij je net aan van: “oh, zei je wat ?”  Maar gelukkig kunnen we het (meestal) nog wel gewoon af met onze mond.
Ook al wil hij al groot zijn, toch kan hij soms ook nog erg flauw zijn hoor. En dan maak ik daar natuurlijk wel even gebruik van omdat hij dan zo lekker wil komen kroelen. Thijs was toch al niet zo’n kroelkind dus dan is het wel even lekker als hij bij je wil komen hangen. Dan is het toch weer even m’n kleine mannetje hoor… heerlijk is dat.
Hij is ook al op de ‘oude’ pc bezig van Thomas, dit wordt zijn pc en je lacht je rot joh… zitten we dus weleens met z’n 3-en te wowen. Hebben voor hem ook een karakter aangemaakt en het is zelfs leerzaam voor hem.
We hebben op een papiertje de codes geschreven wat hij zijn karakter kan laten doen zoals: slapen, lachen, zwaaien, treingeluid maken en nog meer. Maar die moet hij dan wel zelf intypen via het toetsenbord. Dus leert hij nu al spelenderwijs het toetsenbord een beetje kennen. Hij weet zo bijv. dat de M is voor Map (kaart), de X voor te gaan zitten, de B voor wat er in z’n zakken (Bag) zit en hoe hij het spel moet beeindigen via Esc.  Ook het besturen van zijn karakter (Stierenkop) gaat al beter. In het begin liep hij dan vooruit (met pijltjestoets) en als hij dan naar links of naar rechts wilde, dan liet hij de ene toets los om vervolgens op de knop voor links of naar rechts te kunnen drukken. Nu doet hij dit dus al met 2 vingers en gaat hij dus naar links en naar rechts terwijl hij gewoon blijft lopen. Dus stukje motoriek komt er ook nog aan te pas.
Jong geleerd is oud gedaan zeg ik dan maar. Ook leert hij nu de letters al een beetje kennen. Nu nog de spells leren bedienen en dan kan hij dus zelfstandig zijn spel spelen.  Ik denk dat we over een paar jaar samen in een dungeon zitten… hahaha.
Ik sta er soms wel van te kijken hoe wijs dat ze al zijn op die leeftijd. Ik denk niet dat ik zo geweest ben. Ook al hadden we toen natuurlijk al die computers en nintendo’s nog niet en hadden wij thuis nog een zwart/wit tv zonder afstandsbediening, er is veel veranderd in 30 jaar.
En elke dag moeten we wel om hem lachen, gewoon omdat wat hij zegt of hoe hij doet.  Uiteraard zeggen de meeste ouders van hun kind(eren) dat ze geweldig zijn, maar ik moet zeggen dat ik Thijs ook gewoon een heerlijk kind vind.
We hebben gelukkig weinig ‘strijd’ met hem en over het algemeen luistert hij wel ook al gaat het tegenwoordig dan iets moeizamer.
Jammer genoeg wil het met de zindelijkheid nog niet lukken. Hij vind het nog steeds niet vies om met een poepluier te lopen, maar ik heb het nu los gelaten. Ik hoor van alle kanten dat het vanzelf wel komt als hij het vies begint te vinden, dus ben ik met die strijd gestopt. Werkt blijkbaar alleen maar averechts. En als je vraagt of hij een schone luier moet als je ruikt dat ie een poep heeft dan zegt ie dus ook vaak genoeg dat ie dat niet wil. Als het aan hem ligt dan zou hij gewoon uren met een poepluier blijven zitten.
Hij is wel op de hoogte dat als hij nog steeds in z’n broek doet poepen en plassen als hij naar de basisschool moet dat hij dan niet mag omdat ze op de basisschool geen luiers doen verwisselen.  En soms zegt hij het ook wel eens zelf hoor… Een collega zei eens tegen mij dat hij dan waarschijnlijk gewoon zit te wachten tot hij naar school moet en dat het zodra hij naar school moet ineens klaar kan zijn.
Dus eigenlijk moet hij nog zindelijk worden (en beter z’n avondeten gaan eten) en dan is het (als dat zou bestaan) perfect.
Het is nu handig dat hij ook zelfstandiger wordt. Hij kan zelf bijv. een beker uit de kast pakken en drinken uit de koelkast en schenkt het zelf in. Vind ie ook leuk natuurlijk… hij staat er bijna trots bij als hij bezig is. Dan vind ie zichzelf gewoon al heel wat en dat is leuk om te zien.
Hij komt ook nog niet zelf uit bed als hij wakker is. Hij gaat dan wat herrie liggen schoppen totdat wij hem roepen of zelf komen halen.
Dat is wel raar hoor… een kind die niet zelf uit bed komt als ie wakker is.  Ik zou het ook wel lekker vinden als hij dan zelf even onder z’n bed ging spelen (heeft half hoogslaper) en dat wij dan nog even kunnen blijven luieren.  Maar ach, over een paar jaar gaat ie zelf naar beneden en zet ie de tv aan.  Wat de tv aan zetten betreft, dat doet ie nu trouwens ook al… hehehe.
Ik wil binnenkort ook gaan werken dat hij wat meer afstand gaat nemen van zijn knuffeltje. Nu hij (sinds Januari) op de Nieuwe Veste zit, hoeft hij eigenlijk zijn ‘popje’ niet meer mee te nemen want die zit toch alleen maar in de luizenzak (hebben daar op de basisschool allemaal luizenzakken waar de jassen, knuffels enz. in gaan om verspreiding van luizen te beperken) En na de zomer op de basisschool kan hij hem beter ook niet meer mee nemen.
Misschien dat ik rond zijn 4e verjaardag wat gaat laten afwennen en popje nog alleen in zijn bed laat liggen voor het slapen gaan.

Nou, dit was het wel weer even geloof ik. Er schiet me zo gauw niet iets meer te binnen wat ik nog kan schrijven. Ik hoop dat ik volgende keer wat eerder ga schrijven, maar ik kan niks beloven.. hihihi.

Doei doeiii