Zoals gewoonlijk heeft het weer even geduurd voordat ik wat schrijf. Maar er gebeurt niet echt heel veel nieuws en ik vergeet het soms gewoon op te schrijven.
Zoals vader- en moederdag bijv. Helemaal niet aan gedacht om op te schrijven wat we hebben gekregen. Dus doe ik het nu maar even.
13 mei was het dan moederdag en ik heb een zelf beschilderde vaas gekregen die nu dienstdoet als….. vaas !!! Heb er eergisteren bloemen uit eigen tuin in gezet en deze staat nu op de cd-toren achter de radiokast.
En 17 juni heeft Thomas een zelfgemaakte muismat gekregen met een foto en voettekening (alternatief voor handtekening) van Thijs en een leuk gedichtje. Vonden we wel heel leuk gemaakt ook.

Thijs doet soms een paar pasjes los. Als hij denkt dat ie het kan overbruggen probeert ie het wel. In de regel laat ie zich dan nog naar voren vallen zodat ie zeker weet dat zijn handjes erbij kunnen en hij dus niet plat op zijn snufferd zou moeten vallen.
Hij probeert ook al wat andere woordjes te zeggen. 9 van de 10 keer is het natuurlijk nog per ongeluk, maar ik dacht gisteren echt even dat hij mij probeerde na te zeggen en ‘poes’ probeerde te zeggen. Er kwam heel iets anders uit, maar het begon wel met een p.
Hij zit je dan ook echt aan te kijken of dat hij echt op aan het letten is wat je nu zegt en hij dit in zich opneemt.

Verder zijn we vanochtend naar Opa en Lenie geweest. Die zijn pas terug gekomen van een vakantie in Lapland en vonden het wel heel leuk dat we even langs kwamen.
Natuurlijk moesten we even flauw doen en een beetje zielig. Maar na een goeie 10 minuten was het ijs toch weer gebroken en heeft hij lekker zitten kroelen en lachen bij opa.
Toen we terug kwamen hebben we samen een boterham gegeten en ben ik toen gaan proberen het fietsstoeltje wat we woensdagavond gehaald hebben, op de fiets te planten.
Jeetje zeg… wat een karwei was dat. Maar ik laat me natuurlijk niet zomaar uit het veld slaan want ik zeg altijd… wat in mijn kop zit, zit niet in mijn kont dus met andere woorden… het moest gewoon gebeuren en wel meteen.
Maar na een goeie drie kwartier (geloof ik) zat hij toch wel. Nog een beetje oppoetsen en klaar was kees.
Thijs heeft er ook al even in gezeten want ik moest natuurlijk zien hoe het stond. Op zich zat hij er wel goed in.
Ik vind het alleen niet zo fijn dat hij redelijk ver naar achteren zit en ik niet met goed fatsoen op een normale manier van mijn fiets kan stappen zonder dat ik helemaal klem zit tussen de stoel en mijn zadel. Maar daar verzinnen we ook wel wat op. Of het is gewoon een kwestie van wennen en een andere manier van afstappen verzinnen.

Oh, voor ik het bijna vergeet… (heb ik echt veel last van de laatste tijd) Thijs begrijpt ook al het woord ‘dicht’ dan doet hij dus het keukenkastje of deur weer dicht. (of andere deurtjes).
Open gaat soms ook al op ‘commando’ Maar dat snappen we nog niet altijd.

Maar goed, dit was het wel weer voor nu.
Gaan nu een filmpie op tv kijken… Over een man die een moord in zijn schoenen wordt geschoven of zoiets.

Nou lui… tot ziens maar weer.

vrijdag 22 juni