Zo…. weer eens een berichtje uit het Brabantse Steenbergen.

Zoals je in de titel kan lezen, heeft Thijs een flinke sprong gemaakt wat het praten betreft. Hij probeert heel veel na te zeggen en kijkt je dan ook echt aan om te zien hoe je de woorden uitspreekt en je ziet dan soms ook dat ie het voor zichzelf na probeert te doen maar dan nog zonder geluid.
Zijn woordenschat is uitgebreidt met o.a. : Nee (heel belangrijk woordje, vooral als ze iets aan je vragen… maakt niet uit wat, we zeggen gewoon …. Nee )
Tartaar is nu nog het woord voor vrachtwagen…. ik heb er zelf nou nooit iets eetbaars in gezien, maar dat is voor iedereen toch weer heel persoonlijk zie je wel…
Gieguig is vliegtuig en buiten pelen zit er ook al goed in… en of het nou goed of slecht weer is…. als we het maar vaak genoeg blijven herhalen dan krijgen we misschien wel onze zin… maar helaas denken pa en ma daar dan weer nét even iets anders over.
Aankleje is uiteraard aankleden en bote-am is boterham.
Mek is melk en onze jongste kat Bono wordt nog steeds uitgescholden voor mono… Het blijft gelukkig bij het verkeerd zeggen van zijn naam want verder is ie er toch wel heel lief voor moet ik zeggen. Hij krijgt kusjes en een aai op z’n tijd, met soms toch een vervelende uitschieter als ie weer even de kolder in z’n kop heeft, want dan krijgt dat arme beest een klap. Maar gelukkig zijn wij dan wel in de buurt om dit even te corrigeren en uit te leggen dat dit niet zo lief is.
Does is douchen en kroel is kroelen. Hij gebruikt nu ook vaker zijn eigen naam…. zeg maar in de derde persoon zoals ze dat geloof ik noemen…. Thijs does, Thijs bote-am…
Als we moe zijn dan lopen we naar de deur en zeggen we sape en verder rijdt papa op de motor en mama met de auto en dit wordt dan aangeduidt met papa motoh en mama auto.
Sap is… nou goed, verzin dat zelf maar en pot is het potje…
Over het potje gesproken… nou was ik vorige week bij de opvang en toen had ik het er zo over met een van die leidsters en die vertelde me dus dat het best nog vroeg is om nu al met Thijs aan zindelijkstraining te beginnen (ik allang blij natuurlijk) Het schijnt namelijk dat ze pas na hun 2e jaar controle kunnen krijgen over de spieren aan de onderkant die het zaakje regelen qua afvoer om het zo maar te zeggen… Nu loopt het dus gewoon nog ongecontroleerd naar buiten.
Maar zij vertelde me dus dat ze op de opvang meestal beginnen met een jaar of 2½.
Nou weet ik niet of ik dan weer tot die leeftijd wil wachten, maar het lijkt me toch wel handig dat zijn lijfje uberhaupt de controle over zichzelf heeft voordat ik van hem ga verwachten dat hij alles netjes op het potje gaat doen.
Tja en wat de woorden betreft, er zijn er zeker nog meer hoor, maar die zou ik zoals ik hier nu zit te schrijven dus niet meer allemaal weten.
Wat ik ook wel knap vind is dat hij al het idee lijkt te hebben in het verschil tussen groot en klein. Grote auto en kleine auto wordt regelmatig geroepen als we in de auto zitten en hij ziet een auto voorbij komen en gisteren zat hij even op schoot terwijl ik nog bezig was met een computerspel en toen zei hij dus grote poes en hij bedoelde dus de pantervorm waarmee ik aan het spelen was.
De weg naar opa en Lenie kent ie ook al want zodra dat ik de Afgeslechtsedijk oprijdt dan zegt ie al… opa.
We zeggen tegenwoordig ook gedag en dan met de naam van de persoon erachter, dus: dag papa of dag opa en meestal wordt er ook nog even gezwaait en als je geluk hebt krijg je nog een handkus ook…
Popje of ook wel poppop genoemd door onze kleine vriend…. deelt ook al mee met de dagelijkse dingen… Ze wordt gekroeld, ze krijgt d’r dagelijkse portie eten en drinken van hem en ze wordt in bed lekker toegedekt als het bedtijd is.
Het wordt ook steeds moeilijker om die twee overdag gescheiden te houden want hij leurt d’r overal mee naar toe.
Dat ding begint nu toch wel aardig heilig te worden… Maar goed, wij hadden vroeger natuurlijk ook allemaal onze favoriete kroel dus vooruit maar…
We wilden eerst proberen voor alleen het slapen (en dat is nog redelijk goed gegaan), maar dat zal er toch niet meer in zitten…. en het is gewoon zielig om te zien als ie hem niet mag hebben dus wil ik daar toch maar niet al te moeilijk over doen. Het is voor hem toch iets waar hij op zijn manier voor kan zorgen en dat kan natuurlijk alleen als je poppop bij je hebt he…

De laatste paar avonden duurt het iets langer voordat ie in slaap valt maar ik ga er vanuit dat dit even een fase is zeg maar…. Echt waar… wat dat betreft stikken ze van de fases… om gek van te worden…hahaha.
Maar gelukkig gaan die ook weer over (anders heet het geen fase) dus dat is dan weer een troost.

Nou, ik heb me zegje weer gedaan… Tot de volgende keer maar weer.

26 mei 2008