Wat ik heb meegemaakt
15 weken zwanger

Donderdagochtend ving ik net als de andere ochtenden mijn plas op om deze vervolgens te deponeren in zo’n groene urinecontainer van Moeders voor Moeders. Ik kon het deze keer alleen niet gebruiken omdat er allemaal kleine stukjes inzaten. Dit bleken stolseltjes te zijn en er kwam best veel bruine smurrie uit mijn vagina.
Nu had ik dit in het begin van de zwangerschap ook wel eens gehad, maar dit was eigenlijk niet zoveel als nu.
Dus uiteraard maak je je weer zorgen en bel je de Verloskundige weer op. Ik werd eerst ‘afgescheept’ met de tekst dat het van 13.00 tot 13.30 uur spreekuur was omdat ik zei dat ik een vraag had over vaginale afscheiding.
Aangezien de afscheiding ondertussen niet minder was geworden belde ik gewoon weer en zei dat ik me toch zorgen maakte. Toen kreeg ik een Verloskundige aan de telefoon en ik kon diezelfde middag nog komen.
Ik wilde gewoon m’n kind horen zodat ik zeker wist dat ie nog leefde. (je gaat zulke gekke dingen denken als je zwanger bent )
Thomas was uiteraard op zijn werk, dus ik belde mijn ouders met de vraag of ze voor me wilde bidden dat alles goed zou zijn. Ik legde het uit en mijn vader bood aan dat ze naar me toe kwamen en met me mee gingen naar de Verloskunde.

Ik hoefde gelukkig niet lang te wachten tot ik werd geroepen. Eenmaal binnen legde ik het nog een keertje uit en ze bood aan om even naar het hartje te luisteren. Het klonk als muziek in de oren en ik zag mijn ouders ook glunderen.
Die hoorden voor het eerst het hartje van hun eerste kleinkind kloppen.
De Verloskundige (Froukje) stelde me nogmaals gerust en legde nog eens uit dat het nog wel eens voor kon komen omdat elke druk op de buikspieren een eventueel bloedinkje kan veroorzaken.
Dit bloed blijft dan even een tijdje hangen in de vagina maar komt er op een gegeven moment toch uit. Die middag heb ik een vaginaaldouche gekocht en mezelf ’s avonds even schoon gespoeld. Dit heeft geholpen en heb nu gelukkig geen last meer gehad.
Ik hoop dat ik bij een volgende keer niet weer zo bang hoeft te worden omdat ik het nu 2 keer mee hebt gemaakt.
Verder heb ik tot nu toe wat de zwangerschap betreft niks te klagen gehad.
Ben helemaal niet misselijk of ziek geweest. Wel moe uiteraard en heb dan ook meerdere malen tussendoor lekker een paar uurtjes op bed gelegen.
Ik moet zeggen dat die moeheid nu langzamerhand ook minder wordt. Op naar de volgende weken.

28 Januari.